Categorie archieven: Young Adult

Hier vindt u alle recensies van de door Boeken Bloggenderwijs besproken Young Adulttitels, op volgorde van bespreken. De Young Adult rubriek wordt gevuld door Hesther Schreur, scholier en examenkandidaat in 2016. Jong dus, maar ze heeft wel al een boek uitgegeven! Veel plezier bij het lezen!

Rauwerda, Peter-Paul | De negen kamers

Geplaatst op door
Beantwoorden

Een nominatie voor de Dioraphte Literatour Prijs 2017: De negen kamers van Peter-Paul Rauwerda. Dat moet goed zijn! Het Juryrapport Nominaties 2017 vermeldt onder meer dat het boek de epische allure heeft van een mythe, filosofisch is en een interessante intertekstualiteit kent. Ik kan zeggen: eens, volledig mee eens!

Ik had nog nooit van de auteur gehoord en kwam het boek tegen op internet. De flaptekst sprak me aan, ik bestelde het boek en las het in een adem uit. Een fantasierijk verhaal, waarin alles mogelijk is. Waarin je ook gewoon aanneemt dat de dingen die gebeuren voorstelbaar zijn en logisch schijnen. Je wordt heen en weer geslingerd tussen feit en fictie, realiteit en irrealiteit, de werkelijkheid en fantasie. Ze lopen soms in elkaar over, zijn verbonden en verweven met elkaar. Hier houd ik van!

Wat is het verhaal? Jonas wordt al lange tijd ernstig geplaagd door zware hoofdpijnen. Juist op het moment dat hij alleen thuis is, worden ze vrijwel ondraaglijk. Er gebeurt dan iets vreemds. Er wordt op een nacht ingebroken en de inbreker laat een groot boek achter. Later blijkt enkele straten verderop datzelfde huis te staan, zomaar vanuit het niets op een braakliggend veldje. Jonas raakt geobsedeerd door het huis. Hij probeert er verschillende keren naar binnen te gaan, maar het huis houdt hem in eerste instantie tegen. Eenmaal toch binnengekomen, dwaalt hij door de negen kamers die het huis rijk is. Hij belandt in uitzonderlijke, wonderlijke situaties. Maar is dit alles nu echt of gebeuren de dingen enkel in zijn hoofd?

Tijdens het lezen moest ik denken aan de verhalen van Harry Potter en Alice in Wonderland. De bloemrijke taal doet denken aan Zafon en Garcia Marquez, aldus literair deskundigen. Een sprookjesachtige sfeer, fantasievolle omstandigheden en gebeurtenissen en zeer beeldende, poëtische zinnen, lijken Rauwerda te typeren in dit boek. Niet verwonderlijk overigens, het is zijn debuutroman. Het boek smaakt naar meer Peter-Paul Rauwerda.

Gezien de hoeveelheid ezelsoren in mijn boek, kan ik genoeg citeren. Te veel voor nu. Toch kan ik niet nalaten er enkele te noemen om op zijn minst een indruk te geven van zijn verhaal, zijn stijl.

Om aan te geven hoe ik mij kan identificeren met Jonas: ‘Jonas is een lezer. Vaak leest hij meerdere boeken tegelijk en al die personages uit al die boeken vechten om een plaats in zijn hoofd.’

Rauwerda, de taalkundige/wiskundige, vertelt: ‘Weet u dat een mens uit taal bestaat? Een mens is als een boek, opgebouwd uit zinnen. Die zinnen bestaan uit woorden. Die woorden bestaan uit letters. Alles wat leeft bestaat uit taal. Dat noemen ze DNA. Met de woorden uit die taal kun je zinnen vormen, hele lange zinnen. En daarmee kun je mensen maken, alsof je boeken schrijft.’

Hoe kijkt Jonas aan tegen religie? ‘De religieuze boeken staan fier overeind op hun eigen plekje in hun boekenkast en weigeren ook maar een millimeter op te schuiven in de richting van de andere religieuze boeken op dezelfde plank. (…) Zodra Jonas zich laat zien beginnen de boeken door elkaar te klepperen. ‘Wij bieden de enige uitweg. Laat ons je leiden naar het licht. Wij verheffen je tot het hogere.”

Rauwerda tekent ons ook de kracht van de verbeelding in taal: ‘Met verbeelding kun je uit iedere situatie, hoe ellendig ook, ontsnappen. Gebruik de verbeelding.’

De negen kamers is een veelzeggend, mooi en krachtig boek dat erom schreeuwt herlezen te worden en geregeld te overdenken. Lees maar, er staat niet wat er staat…

 

Jan Terlouw | Het hebzuchtgas

Geplaatst op door
Beantwoorden

Eind 2016 is er een boek uitgekomen van Jan Terlouw. Een sprookje voor jong en oud met de titel Het hebzuchtgas. Een vervolg op ‘zoektocht in Katoren’ zou het oorspronkelijke idee zijn, zoals te lezen is in een biografie over Terlouw, waarvan ook een recensie is te lezen op deze site. Uiteindelijk is dit idee losgelaten en ontstond er een verhaal waarvan kinderen smullen, jongeren aan het denken zet en volwassenen met een glimlach op de bank achterlaat.

Het verhaal
Het verhaal gaat over Tradicië, een land wat voor een groot deel is verwoest door de orkaan Diana, van de vijfde categorie. De president van het land had het al voorspeld. Door de stijgende zeespiegel als gevolg van de opwarming van de aarde zagen hij en de wetenschappers dit al aankomen, maar de ministers wilden niet luisteren. Julia, de 18- jarige kleindochter van de president, maakt deze overstroming heel bewust mee. Ze moet zelf rennen voor het water.

Wanneer de storm voorbij is gaat Julia stage lopen bij het grote bedrijf Solide. Het bedrag houdt zich bezig met de winning van gas en olie en wordt geleid door Alphons Bovenwoning. Door haar stage komt Julia in aanraking met Trijn Vroege, een oudere vrouw die haar het gevaar van ‘hebzuchtgas’ uitlegt: “Hebzuchtgas maakt dat mensen alleen nog belangstelling hebben voor geld, niet eens meer voor wat je ervoor zou kunnen kopen of ermee kunnen doen (…). We ademen het allemaal een beetje in, maar daar boven in die hoge bankgebouwen en gebouwen van de grote oliemaatschappijen, daar krijgen ze zoveel binnen dat ze zowat niet meer van hun verslaving afkomen (…).”

Het is voor Julia en haar vrienden een motivatie om Tradicië te veranderen en directeur Bovenwoning en anderen af te helpen aan deze verslaving. Op verschillende creatieve manieren proberen ze de directeuren af te helpen van hun verslaving.

Motivatie Terlouw
In het voorjaar van 2017 sprak ik met D66- coryfee Jan Terlouw, in zijn prachtige villa ergens aan de IJssel. Hij vertelde dat hij zijn boodschap wil doorgeven aan jongeren. Terlouw beseft dat zijn generatie weinig tot niets meer kan doen aan thema’s als milieuverontreiniging en duurzaamheid. Thema’s die hem aan het hart gaan. “De jongeren moeten het stokje van ons overnemen”, is zijn devies. Deze motivatie is duidelijk te merken in dit sprookje. Het boek is maatschappijkritisch en probeert jongeren te laten inzien dat zij de groep zijn die de problemen rondom het klimaat kunnen oplossen. Of dat ook daadwerkelijk zo is durf ik niet te zeggen.

Ondanks dat de visie van Jan Terlouw over deze problematiek er duimendik bovenop ligt, is hij er wel weer in geslaagd een leuk boek te schrijven wat te lezen is door jong en oud. Bovendien kan dit boek dienen als gesprekstof voor aan de keukentafel of bij de koffie.

Het kan toch geen kwaad om, naar aanleiding van dit boek van Jan Terlouw, te praten over het omgaan met geld en het milieu?

Jan Terlouw | Kop uit ’t zand

Geplaatst op door
Beantwoorden

Jan Terlouw, wie kent hem niet? D66- coryfee, oud- Tweede Kamerlid, oud- minister en auteur van een heel aantal (jeugd)boeken. Eind 2016 is er een novelle van zijn hand verschenen. Kop uit ’t zand. Een novelle over het klimaat.

Het 95 pagina’s tellende boek begint met een heftige gebeurtenis. Na kennis gemaakt te hebben met de achtergrond van de hoofdpersonages, Bart en Fleur, steekt een milieuactivist zichzelf op het Plein voor de Tweede Kamer in brand. Het blijkt Bart’s vriend, Arie Minderhout, te zijn. Deze gebeurtenis heeft veel impact op het leven van Bart en hij doet bij het sterfbed van Arie een belofte die zijn leven zal stempelen.

De rode draad door het leven van Bart en Fleur zijn de zorgen rondom het klimaat. Er ontstaan steeds vaker extreme stormen en de klimaatverandering wordt duidelijk zichtbaar. Er wordt weinig tot niets gedaan door de bestuurders van het land. Ook Bart en Fleur kunnen niet voor een doorbraak zorgen en het lijkt alsof zij passief gedrag vertonen. Dit wordt prachtig door Terlouw beschreven. Bart en Fleur maken in hun persoonlijke leven veel herkenbare dingen mee. De worstelingen van het leven weet Terlouw goed te omschrijven, evenals de zeer moderne omgangsvormen die hij beschrijft. De liberale vrijheid, die kenmerkend is voor Terlouw, steekt hij ook in dit boekje niet onder stoelen of banken.

In tegenstelling tot Bart en Fleur gaan Carsten (zoon van Bart en Fleur) en Luna (halfzus van Carsten) wel over tot actie. Op het eind in deze novelle komen zij op een creatieve manier tot een oplossing. Een oplossing die wereldwijd een revolutie op gang brengt. Zo eindigt de novelle vrij abrupt. Met grote stappen volgt de lezer het leven van Bart, Fleur, Carsten en Luna. Door deze keuze kan het verhaal geen standaard novelle genoemd worden. Echter heb ik dat niet als storend ervaren.

De essentie is helder. Jan Terlouw maakt zich zorgen over het klimaat. Door deze novelle te schrijven wil hij zoveel mogelijk mensen laten inzien dat er iets moet gebeuren en dat onze kop uit het zand moet. Geen struisvogelpolitiek, zoals in deze novelle de praktijk is. Ook geen intentiepolitiek, zoals Bart en Fleur ten uitvoer brengen, maar actie zoals Carsten en Luna laten zien. Hij verwacht het dan ook niet (meer) van wetenschappers maar van de jeugd.

Al met al een lezenswaardige novelle.

Altebrando, Tara | Verdwenen

Geplaatst op door
Beantwoorden

Ik las een voor mij volstrekt onbekend boek, een volstrekt onbekende auteur: Verdwenen van schrijfster Tara Altebrando.

Verdwenen oogt mysterieus, uitnodigend. Verlaten schommels, beeld voor de (ongeschonden) jeugd echter een schommel ontbreekt. Een desolaat strand, het is een metafoor voor de inhoud van het boek. De cover is er een om door een ringetje te halen. Het boek is vertaald door Anne-Marieke Buijs. En het is een verzorgde vertaling, zinnen lopen goed en het leest vlot weg.

Elf jaar geleden verdwenen zes kinderen. Nu komen er ineens vijf terug. Max is de enige die niet terugkeert. De geheugens van de tieners zijn gewist. Avery, de zus van Max, is nu vijftien. Samen met een van de andere tieners gaat ze op onderzoek uit. Wie zit erachter? Waarom zijn deze kinderen destijds spoorloos verdwenen? Veel vragen die heel langzaam, maar zeker beantwoord worden in dit verhaal.

Ik werd getriggerd door de cover en het verhaal op de achterkant van het boek. Na lezing viel het verhaal me erg tegen. Maar ik moet zeggen, ik las het door de bril van de volwassene, niet door de ogen van een tiener. Wanneer je dat wel zou doen, lijkt het een mooi, spannend verhaal. Nu echter niet. Tara Altebrando speelt met de taal, dat is een opmerkelijk pluspunt. In het verhaal kom je geregeld zinnen tegen die zo uit een gedicht van Paul van Ostaijen zouden kunnen komen. Zinnen uit zogenoemde beeldgedichten sieren de inhoud op. Blijft de vraag waarom Altebrando dit doet. Wil ze dichter bij het gevoel van de tiener komen? Wil ze taal- en leesplezier bijbrengen?

De hoofdstukken zijn geschreven kijkend door de ogen van een van de teruggekeerde tieners. Dit perspectief maakt het niet noodzakelijkerwijs boeiend of interessant. Het geeft de lezer wel enige structuur. De manier waarop de gezinnen ieder voor zich omgaan met de terugkeer van de tieners is in te delen van bizar tot realistisch: ‘Wat hadden ze dan moeten doen? Hun hele leven moeten rouwen en wensen dat ze nog steeds een kind hadden? Een of ander gestoord monument bouwen? Buitenaardse wezens de schuld geven?’

Reflectie op rouw, omgaan met verdriet en de kijk op het leven zelf zijn terug te vinden: ‘Lucas maakte de urn open en de wind werkte mee toen hij de as eruit schudde. (…) Terug naar het begin. We bestaan allemaal uit stof. Zijn allemaal stervende. Verliezen allemaal. Vergeten allemaal.

We vertrekken allemaal, altijd.’

 

Frost, Mark | De Paladijnse voorspelling

Geplaatst op door
Beantwoorden

Het Harry Potter-tijdperk is voorbij. Welkom Will West! Schrijver Mark Frost komt met een razendspannende en razendsnelle trilogie met als hoofdpersoon Will West. Frost is bekend vanwege zijn grensverleggende tv-serie Twin Peaks, die hij samen schreef en produceerde met David Lynch.

De Paladijnse voorspelling is het eerste deel uit een serie van drie. We maken kennis met Will. Al snel in het eerste hoofdstuk voel je haarscherp aan dat er iets staat te gebeuren: ‘Later, en niet eens veel later, wilde hij dat hij was blijven staan, terug was gelopen, haar had vastgepakt en nooit meer had losgelaten.’ De Paladijnse voorspelling is mooi geconstrueerd: het begint met een opdracht voorin het boek, gevolgd door een motto van dichter Ralph Waldo Emerson. Hierna lees je een cursief gedrukt stukje dat onheilspellend overkomt. Dan start hoofdstuk 1, getiteld Een dinsdag als alle andere. Een dinsdag die juist niet zo verloopt als alle andere. En ergens voel je dat met deze titel juist ook aan.

De Paladijnse voorspelling voelt aan en leest als Harry Potter. De setting, een dure en bijzondere kostschool, doet denken aan Zweinstein uit de Harry Potter-reeks. Studenten, bijzondere leraren, veel geheimzinnigheid en mysterie. Alle ingrediënten zijn aanwezig om er een goed verhaal van te maken. ‘Zorg voor een geordend brein’. Het is regel nummer 1 van de Lijst van Regels van vader West. Helemaal achterin het boek vind je de complete lijst van Regels waarnaar te leven: 98 regels die heel veel meegeven over het leven van de mens, regels die in de verte doen denken aan de Tien Geboden uit de Bijbel. De meeste van de Regels komen nadrukkelijk terug in het verhaal, ze vormen als het ware de rode draad door het boek heen.

Will is een bijzondere jongen met bijzondere gaven. Dat blijkt wanneer hij voor een bepaald examen het hoogste cijfer haalt. Hij wordt gerekruteerd voor een exclusieve en mysterieuze particuliere school. Einde oefening wat betreft zijn leven ‘onder de radar’. En dat was nou juist de bedoeling van de ouders West. Wanneer Will merkt dat hij gevolgd/ geschaduwd wordt door mannen met donkere hoeden en zwarte pakken is hij zijn leven niet zeker. Zijn familie wordt bedreigd. Will vlucht naar het Centrum, waar hij leert om zijn opmerkelijke gaven op een goede manier in te zetten in de strijd tegen het kwaad. Een serie gebeurtenissen en bizarre onthullingen zorgen ervoor dat Will belandt in een strijd die al eeuwenoud is. Een strijd tussen het Goede en het Kwade.

De Paladijnse voorspelling heeft een filosofische, religieuze, historische en spirituele inslag. Het boek staat vol met mooie verwijzingen naar andere boeken, verhalen, (buiten)-Bijbelse bronnen. Die intertekstualiteit maakt het boek het lezen waard. ‘Je moet op jezelf vertrouwen. (…) Leren vertrouwen op je instincten als de wereld zegt dat je dat niet moet doen. Vertrouw op jezelf voorbij het bereik van de ratio of de meningen van anderen.’

De evolutie van de mensheid speelt een redelijk belangrijke rol in De Paladijnse voorspelling:  ‘Maar voor het grootste deel van de natuur geldt dat hun lotsbestemmingen in hun code zijn geschreven – als beperkingen – en dat die absoluut onontkoombaar zijn.’ Dat maakt het voor sommigen wellicht minder aantrekkelijk om te lezen. De liefhebbers van fantasy en van een flinke dosis spanning zullen met De Paladijnse voorspelling ruimschoots aan hun trekken komen!

Craven, Tracy Leininger | Toch ben ik niet alleen

Geplaatst op door
Beantwoorden

253661Zij kwamen vanuit Duitsland om een nieuw leven te beginnen in Amerika. Maar alles veranderde op die ene dag.Tracy Leininger Craven houdt van geschiedenis en het opnieuw vertellen van waargebeurde verhalen in de vorm van historische fictie. Toch ben ik niet alleen is hiervan een voorbeeld. Tracy is getrouwd en moeder van drie kinderen.

Barbara en Regina Leininger wonen samen met hun ouders en twee grote broers in het Amerikaanse Kolonisatiegebied tussen de Blauwe Bergen van Pennsylvania. Het godvrezende gezin leefde er in geluk en vrede, zelfs met de indianen. Tot op die ene dag. Barbara en Regina worden gevangengenomen door indianen. Barbara is blij dat zij Regina nog heeft. Maar ook zij wordt op een dag gescheiden van haar zus. Beide meisjes worden opgenomen in verschillende stammen. Barbara houdt stand in haar geloof in God en hoopt dat haar zusje hetzelfde zal doen. Barbara is vastbesloten haar zusje terug te vinden, maar als ze op een dag getuige is van een mislukte ontsnappingspoging slaan wanhoop en angst toe. Na een poosje vertelt Galasko, haar ontvoerder, dat zij binnenkort zullen trouwen. Hoe zou zij kunnen trouwen met iemand die niet in haar God gelooft? Hoe zal ze Regina ooit terug vinden als zij met hem trouwt? Zal ze überhaupt ooit ontsnappen? Er breekt een wanhopige tijd aan voor Barbara.

Duidelijk naar voren komt het thema in Toch ben ik niet alleen: het geloof. Doordat Barbara haar geloof vasthoudt, is zij niet alleen, ondanks dat ze van haar familie is gescheiden. Zij hecht veel waarde aan het geloof waardoor sommige situaties moeilijk zijn, ze zit immers bij indianen die hele andere goden en tradities hebben. Dat levert moeilijkheden op. Zij probeert dan echter te handelen zoals God dat van haar vraagt.

Toch ben ik niet alleen is een boek dat je aangrijpt. Vooral als je na gaat dat het is gebaseerd op een geschiedenis in het voorgeslacht van de auteur. Het boek is goed te lezen omdat het korte hoofdstukjes heeft en het boek zelf niet heel erg dik is. Als je er in begint en een paar dagen laten pas weer verder gaat is het niet moeilijk om weer in het verhaal te komen; een positief punt. Daarnaast kun je het boek ook zo uitlezen. In het boek zit een onverwachte wending wat het boek leuk maakt. Het is goed geschreven. Het boek is ook verfilmd. Bij beide kunnen de tranen in je ogen komen te staan! Een mooie geschiedenis. Het lezen waard.

Earle, Phil | Billy

Geplaatst op door
Beantwoorden

billyPhil Earle heeft een lezenswaardig boek geschreven. Billy (14) is een tehuiskind. Hij zit er al vanaf zijn zesde. Hij verblijft er al 8 lange jaren. Billy is een herrieschopper en een lastpak. De Kolonel, Ronnie, heeft zijn handen vol aan hem en moet vaak rapporten over hem schrijven. Billy zorgt vaak voor onrust in het tehuis en deinst er niet voor terug om zijn vuisten te gebruiken mocht iemand iets doen wat hem niet aanstaat. Hij wordt het liefst met rust gelaten. Zo gebeuren er geen nare dingen, is de redenering van Billy. Wanneer hij zich, na een beoordelingsgesprek in het tehuis, probeert  zo goed mogelijk te gedragen blijkt dat er tegen hem is gelogen. Het liefst stort hij in en wil hij zich opnieuw in zijn oude routine begeven. Maar omwille van Louie en Lizzy (9), zijn halfbroertje en halfzusje, blijft Billy, hoe moeilijk het ook voor hem is, sterk. En alsof dat al niet erg genoeg is, komt Billy nog ergens achter. Boosheid en verdriet nemen de overhand, dat flink uit de hand loopt. Zo stapelt het ene probleem zich op na het andere.

In Billy komt heel erg het thema woede en verdriet naar voren. Billy heeft veel woede en verdriet in zich. Hoe hij daar mee omgaat, wisselt sterk. Soms uit hij het en soms houdt hij het voor zich.

 Als je door de ogen van andere mensen kijkt in het boek, bijvoorbeeld de leraren van Billy, dan is het te snappen dat ze hem een etterbak vinden. Ik persoonlijk vond dat niet. Ik wist de redenen waarom hij dingen deed. Vanaf het begin voelde ik met Billy mee en ik kan niet anders zeggen dan dat ik hetzelfde had gedaan. Slecht, maar begrijpelijk. Het boek is een leuk boek voor jongeren. Phil Earle richt zich vooral tot de jongeren: het taalgebruik sluit goed aan op deze doelgroep. Er wordt niet gevloekt, maar de begeleiders hebben bij Billy een net iets andere (minder nette) naam. Door wat er allemaal met Billy gebeurt en door wat hij allemaal doet, wil je natuurlijk weten hoe hij alles weer recht krijgt, wat ervoor zorgt dat je blijft lezen. Dit boek laat zien dat achter elk mens toch wel iets goeds schuilt, daar ben ik van overtuigd. Soms is het gewoon wat moeilijker het te vinden. Billy is een leuk, ontspannend boek om op een vrije dag lekker in je luie stoel te lezen!

Kingsbury, Karen | Uit het oog

Geplaatst op door
Beantwoorden

uit het oog kkKaren Kingsbury heeft al veel boeken geschreven. Ze is bestsellerauteur van de New York Times. Na het succes van de populaire serie over de Baxter family, schreef ze meerdere vervolgseries over de personen die in de boeken over de familie Baxter voorkomen. Uit het oog is het tweede deel van de serie over Bailey Flanigan. Het is een serie, maar de boeken zijn afzonderlijk goed te lezen.

De hoofdpersoon in uit het oog is Bailey Flanigan. Ze vertrekt naar New York voor een nieuwe baan. Dit is een geweldige kans, waarmee ze haar carrière als actrice verder kan opbouwen. Bailey vindt al het onbekende spannend, maar gelukkig heeft ze een goed kostadres gevonden met lieve en gelovige mensen. Ze kan daar wonen in de periode dat haar contract loopt voor de show Hairspray. Haar leidinggevende is een strenge dame die hoge eisen stelt. Bailey’s kunnen en geloof worden stevig op de proef gesteld. Dit maakt Bailey onzeker en ze twijfelt of ze wel de juiste keuze heeft gemaakt om helemaal naar New York te gaan. En dan is er ook nog Cody, waarmee ze een goede band heeft, maar die ze nu achtergelaten heeft in Bloomington. Hij gaat op in zijn baan als footballcoach op een middelbare school. Hij mist Bailey nu ze zo ver bij hem vandaan woont, maar dan komt Cheyenne op zijn pad en dat verandert veel. Ook ontmoet Bailey een andere jongen, Brandon, een collega acteur in de show Hairspray. Zo gaan Cody en Bailey allebei een eigen leven leiden en delen ze niet meer elk moment van hun leven. De vraag is of deze verwijdering hun liefde voor elkaar groter en sterker maakt, of dat ze gelukkiger zijn met iemand anders.

Uit het oog is een opnieuw een geweldig boek van Karen Kingsbury dat ik bijna in een keer uitgelezen heb. Als je eenmaal in het verhaal zit, lukt wegleggen bijna niet. Uit het oog is mooier dan voorgaande boeken, omdat hier de sport niet zoveel aan bod komt. Het is een heerlijk verhaal hoe Bailey en Cody elk afzonderlijk hun leven beleven. Karen Kingsbury slaagt er elke keer weer in op een gevoelige wijze een verhaal neer te zetten met een boodschap. De boodschap in uit het oog is dat we God niet nodig zouden hebben als we van tevoren zouden weten hoe ons leven zou lopen. En dat is misschien wel het mooiste, maar zeker het belangrijkste wat ze probeert door te geven in Uit het oog.

Schwarz, Lydia | De kruisdraagster

Geplaatst op door
Beantwoorden

dekruisdraagster.97890266214371Het eerste boek van Lydia Schwarz, De Kruisdraagster, is een knallend succes!

In de tweeëntwintigste eeuw van Europa lijkt de wereld perfect te zijn. Vrede, geen honger en geen ziektes. Anna Tanner, een studente van 20 jaar, zit in de tweede module van de Zelfontplooiingsniveaus. Haar toekomst ziet er positief uit. Wanneer ze per ongeluk op een groep vreemdelingen stuit, verandert haar wereld volledig. Anna komt achter dingen die ze nooit heeft geweten. Een vreselijke geschiedenis die ze niet kende openbaart zich. Geheimen komen aan het licht en de moeilijkheden stapelen zich op. Anna draagt een steeds grotere verantwoordelijkheid met zich mee en meer geheimen. De leugens worden met de dag meer. Vertrouwen wordt steeds moeilijker. Voorzichtigheid, geheimhouding en vertrouwen worden drie van de belangrijkste dingen in haar leven. Een boek over verraad, vertrouwen, liefde en vergeving.

In de wereld waarin Anna is beland, draait bijna alles om vertrouwen. Een misstap kan tot verraad, opsluiting en zelfs de dood leiden. Voorzichtigheid en geheimhouding zijn daarom van groot belang. Felix, een vriend van Anna, wordt echter wel door haar in vertrouwen genomen. Sinds de eerste dag ontfermde hij zich over haar en ze vond het niet erg als hij de leiding nam. Samen zitten ze nu al 4 jaar op het Humanium. De geschiedenisleraar van Anna, Adonis Magellan, wekt meteen een goed en warm gevoel bij Anna op. Langzaam weet hij haar vertrouwen te winnen en zij dat van hem. Anna moet voor geschiedenis een werkstuk maken en haar leraar helpt haar daarbij. Voor haar vertrouwenspersoon, Aquilina Akbaba, die ze elke avond moet ‘bellen’, is ze heel erg op haar hoede sinds ze geheimen met zich meedraagt. Komt haar vertrouwenspersoon dingen te weten dan zal een en ander negatief uitpakken.

‘De Kruisdraagster” is een geweldig goed geschreven boek. Keer op keer word je verrast door dingen. Vragen waar je een antwoord op denkt te hebben, lijken anders uit te pakken. Het heeft een goed begin en wekt meteen nieuwsgierigheid bij je op. Vragen die je tijdens het lezen krijgt, schreeuwen om antwoorden waardoor het moeilijk wordt uit de wereld van Anna te stappen. Doordat het in de ik-vorm is geschreven voel je je verbonden met Anna hoewel je dat niet altijd zou willen. Pijn en verdriet waar ook Anna mee te maken krijgt raken je misschien meer dan je wilt, omdat het zo heel goed is beschreven. Een verrassend boek met een goede boodschap. De wereld van Anna slokt je op. Hoewel het christendom de aandacht trekt in het boek en er vele dingen uit de Bijbel worden geciteerd probeert de schrijfster je niet bewust te overtuigen van het christendom. Een geweldig boek en zeker een aanrader voor alle mensen.  Ik zou zeggen: kom maar op met deel 2.

Voorhoeve, Anne | Kascha

Geplaatst op door
Beantwoorden

kascha.9789026621468Anne Voorhoeve (Mainz, 1983) is een Duitse schrijfster. Ze wijdt zich sinds 2000 geheel aan het schrijverschap. Haar eerste roman, Liverpool Street, vertaald in het Nederlands, werd bekroond met de Buxtehuder Bulle 2007, een gerenommeerde Duitse prijs voor jeugdliteratuur.

Kascha verhuist met haar Sinti-familie naar een dorp in Noord-Duitsland, Groß-Mooren genaamd. In het dorpje wacht hen geen warm welkom. De inwoners lijken zich zelfs aan hen te storen. Voor Kascha is het een raadsel waarom. Net als wat er jaren geleden met familieleden van haar is gebeurd. De enige die zich niet aan hen stoort is de buurman, meneer Hugomüller. Een hevige sneeuwstorm zet alles op z’n kop in het dorpje. Door bepaalde omstandigheden zit Kascha dagenlang met haar vervelende nichtje Bettina opgescheept, door Kascha telkens tuthola genoemd. Uiteindelijk weten de Groß-Moorenaren samen te werken en komt de sneeuwstorm ten einde. Het leven is weer ‘normaal.’ Maar niet voor Kascha. Haar zus is weg en ze heeft een geheim dat alleen haar puro,( dat grootvader betekent), en tante Lonny weten. Dan komt een tweede sneeuwstorm opzetten. Deze sneeuwstormen zijn voor de Sinti-familie aangrijpende tijden.

Een belangrijk thema in het boek Kascha is verzoening. En iedereen gaat daar weer anders mee om. Kascha wil niet veel met de Groß-Moorenaren te maken hebben. Ze denkt dat de Groß-Moorenaren slecht van hun profiteren wanneer dat kan. Kascha is erg achterdochtig. Haar vader echter doet alles om in een goed blaadje bij de Groß-Moorenaren te komen, maar is wel voorzichtig door het verleden van zijn vrouw. Toch staat hij voor ze klaar, probeert alles zo goed mogelijk voor elkaar te hebben en probeert te zorgen voor het welzijn van de Groß-Moorenaren. Verzoening is bijna het enige wat hij wil. De moeder van Kascha denkt bijna hetzelfde als haar man, maar is veel voorzichtiger en nog steeds bang voor het verleden.

Het boek Kascha is een leuk boek voor als je even ontspanning zoekt. Het is een fijn jeugdboek en tijdens het lezen roept het boek best wat vragen op. Vragen waar je als lezer het liefst zo snel mogelijk antwoord op wilt hebben. Wel is het zo dat je soms een regel of stukje tekst even moet overlezen of herlezen om echt goed te snappen wat er gebeurt, wat er wordt gezegd of gedacht. Doordat het verhaal in de ik-vorm is geschreven leest het prettig. Zo heb je één persoon waarin jij je het meest inleeft. Een aanrader om je eens even lekker mee te ontspannen!